Μίνι σειρά ντοκιμαντέρ, διάρκειας 6 επεισοδίων για τη σημασία των συνόρων σε 6 Ευρωπαϊκές χώρες, τα οποία αντιπροσωπεύουν την κοινωνική, πολιτιστική και γεωγραφική ποικιλομορφία της ηπείρου.
Με αφετηρία έξι συναρπαστικά σύνορα που περιβάλλουν ή χωρίζουν την ευρωπαϊκή ήπειρο, αυτή η συλλογή έξι δημιουργικών ταινιών ντοκιμαντέρ προκαλεί τους θεατές να επανεξετάσουν τις διαφορετικές πτυχές των συνόρων.
Ακολουθώντας τα βήματα των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν καθημερινά αυτά τα σύνορα, το Borderline διερευνά τη σημασία των συνόρων, ενώ παράλληλα ασχολείται με τις κοινές και ολοένα και πιο παρούσες προκλήσεις και ζητήματα της σύγχρονης κοινωνίας μας.
Ένα σύνορο συνδέει και χωρίζει ταυτόχρονα, και οι ποικίλες πολυεπίπεδες αντιθέσεις και ομοιότητες σε κάθε πλευρά παρέχουν το ιδανικό έδαφος για σχετικές και ενδιαφέρουσες ιστορίες. Ποιες είναι οι λειτουργίες του, τι διατηρείται εντός και τι εκτός;
Επτά ταλαντούχοι Ευρωπαίοι σκηνοθέτες εμβαθύνουν στην καθημερινή πραγματικότητα έξι ενδιαφέρουσων συνοριακών περιοχών στο τέλος της Ευρώπης-Φρούριο, μοιράζοντας ιστορίες που συνδέονται άρρηκτα με τη σημερινή πολύπλοκη ιστορία της Ευρώπης γενικά, των ανθρώπων που ζουν εκεί και της καταγωγής τους ειδικότερα.
Μια μεγάλη διεθνής συμπαραγωγή, το Borderline θέλει να προωθήσει μια κοινωνική συζήτηση συμβάλλοντας σε μια νέα κατανόηση της σχετικότητας της ελευθερίας μας, των πολιτιστικών και εθνικών μας ταυτοτήτων και δημιουργώντας νέες και κριτικές προοπτικές για την ευρωπαϊκή κοινωνία και το μέλλον της.
Ο φράχτης (The Wire):
Κατασκευάζοντας έναν σιδερένιο φράχτη, στην καρδιά της όμορφης περιοχής Κούπα, η Σλοβενία έχει καταστήσει την Κροατία ένα φράγμα στην εισροή των προσφυγών που έρχονται από τη Βοσνία, στην προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη.
Λόγω του φράχτη, ο συνήθης τρόπος ζωής της περιοχής έχει καταρρεύσει και δημιουργείται πλέον μια νέα δυναμική. Η περιοχή έρχεται αντιμέτωπη με μια κρίση, την οποία ο τοπικός πληθυσμός καλείται να αντιμετωπίσει για να μπορέσει να επιβιώσει.
Τέσσερις εποχές σε μια μέρα (Four Seasons in a Day):
Κάθε μέρα, το πλοίο Carlingford μεταφέρει ανθρώπους πάνω από τα σύνορα μεταξύ της Βόρειας Ιρλανδίας και της Ιρλανδίας, ενώ η συζήτηση για το Brexit μαίνεται.
Παραμονή ή παραμονή, και οι δύο επιλογές προκαλούν μεγάλα ερωτηματικά για το μέλλον. Το σύντομο ταξίδι πάνω από την απέραντη θάλασσα φέρνει στην επιφάνεια διαφορετικές σκέψεις και προβληματισμούς.
Το Four Seasons in a Day δημιουργεί μια καλειδοσκοπική αφήγηση βασισμένη στο πώς η καθημερινή ζωή και οι σκέψεις των ανθρώπων σχετίζονται με τη φανταστική γραμμή κάτω από τη θάλασσα. Πόσο ορατή θα μπορούσε τελικά να γίνει η συνοριακή γραμμή;
Radji:
Στο βορειότερο τμήμα της Σουηδίας και της Νορβηγίας, μια διαμάχη για τη γη και τα σύνορα φαίνεται να είναι αιώνια σε εξέλιξη.
Ο Simon και η Beatrice Marainen και τα τρία παιδιά τους είναι μέρος μιας αυτόχθονης κοινότητας Σαμί ημινομαδικών κτηνοτρόφων ταράνδων, που παραδοσιακά πάντα κινούνταν ελεύθερα στη βόρεια Σκανδιναβία, ακολουθώντας τη φυσική κίνηση των κοπαδιών τους. Όμως σήμερα, ο εθνικισμός, η γραφειοκρατία και η πολιτική αποτελούν απειλή για τον παραδοσιακό τρόπο ζωής τους
Πριν συναντηθούν (Before They Meet):
Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Καλίνινγκραντ μετατράπηκε σε ρωσικό εξκλάβιο, που περιβάλλεται πλήρως από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η περιοχή διαθέτει ένα πανέμορφο φυσικό περιβάλλον, με μια μακρόστενη χερσόνησο ανάμεσα στη Βαλτική Θάλασσα και την τεράστια λιμνοθάλασσα του Κουρονίου. Αν και τα πουλιά και άλλα ζώα χρησιμοποιούν ελεύθερα και εντατικά αυτή την περιοχή, αυστηρά σύνορα χωρίζουν την περιφέρεια Καλίνινγκραντ από τους Ευρωπαίους γείτονές της.
Ο Andrey είναι ορνιθολόγος από την περιοχή του Καλίνινγκραντ, τα τελευταία είκοσι χρόνια εργάζεται και ζει στον βιολογικό σταθμό Rybachy, κοντά στα σύνορα Λιθουανίας-Ρωσίας.
Ακριβώς όπως και τα πουλιά, ο Andrey θέλει να διασχίσει τα σύνορα πιο ανοιχτά με την έρευνά του. Γι’ αυτό και ξεκίνησε ένα σημαντικό διεθνές πρόγραμμα για να ανακαλύψει ποιο μέγεθος επικράτειας αντιλαμβάνεται το πουλί ως “σπίτι” του.
Γι’ αυτό χρειάζεται τη συνεργασία του ορνιθολογικού σταθμού Ventė, που βρίσκεται μόλις μερικές δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, στη λιθουανική πλευρά των συνόρων.
Αλλά η επικοινωνία μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Λιθουανίας φαίνεται να έχει σταματήσει μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Η πολιτική ένταση μεταξύ των δύο χωρών αυξάνεται κάθε χρόνο και η διέλευση των συνόρων γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Επιπλέον, οι Λιθουανοί ορνιθολόγοι παραμένουν πολύ επιφυλακτικοί απέναντι στους Ρώσους. Οι Λιθουανοί αναφέρουν συνεχώς ότι εργάζονται καλύτερα, πιάνουν περισσότερα πουλιά,…
Καθώς το πείραμα εξελίσσεται, ο Andrey πρέπει να καταπολεμήσει τις προκαταλήψεις και τους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς και των δύο χωρών και κυρίως να κερδίσει την εμπιστοσύνη των Λιθουανών ορνιθολόγων.
Εκεί που τελειώνει ο κόσμος (Where the World Ends):
Μία ώρα οδήγησης από το Βίλνιους, την πρωτεύουσα της Λιθουανίας, όλοι πρέπει να περάσουν από έναν αυστηρό συνοριακό έλεγχο, όταν φεύγουν από την “Ελεύθερη Δύση” προς τη Λευκορωσία, “την τελευταία δικτατορία της Ευρώπης”.
Η διέλευση αυτών των συνόρων είναι μια χρονοβόρα και σχεδόν παράλογη παράσταση.
Ωστόσο, υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με αυτό το σύνορο, όπου τα σύνορα κυριολεκτικά τέμνουν την αυλή τους.
Αυτό που κάποτε αποτελούσε μια καθημερινή ρουτίνα, όπως η επίσκεψη σε συγγενείς ή φίλους, η μετάβαση στην εκκλησία ή στο νεκροταφείο, έχει γίνει μια περίπλοκη διαδικασία που περιλαμβάνει χρονοδιαγράμματα διέλευσης, βίζες και περίπλοκες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Ένα σπουδαίο παράδειγμα ξεχασμένων “ευρωπαϊκών περιχώρων”, το παράδοξο της ελεύθερης περιοχής Σένγκεν που εδώ χωρίζει κοινότητες, οικογένειες και ζωές.
Liberland:
Στα σύνορα μεταξύ Σερβίας και Κροατίας, σε μια περιοχή όπου ο αιματηρός γιουγκοσλαβικός πόλεμος εξακολουθεί να αντηχεί, υπάρχει ένας σωρός άμμου στο Δούναβη που κάποιος θέλει να μετατρέψει σε ένα νέο έθνος: Liberland.
Αυτό το μικροέθνος ιδρύθηκε το 2015 από έναν Τσέχο πολιτικό, ο οποίος ισχυρίζεται ότι έβαλε τη σημαία του σε αυτό το no man’s land. Ως ο πρώτος πρόεδρος της Liberland, είναι πλήρως απασχολημένος με τη διαμόρφωση της χώρας του.
Αλλά, παρόλο που η Liberland υποστηρίζεται από χιλιάδες επίδοξους πολίτες σε όλο τον κόσμο, δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο ακόμα σήμερα από τον σωρό της άμμου. Είναι ιδεαλισμός ή υπάρχουν άλλοι στόχοι;