Μετάδοση αγώνων κλασικού αθλητισμού από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής Ανδρών.
Ετήσιο πρωτάθλημα για Ευρωπαίους αθλητές που διοργανώνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση Γυμναστικής. Το πρωτάθλημα νοείται ως ετήσιο, αλλά χωρίζεται σε δύο μορφές.
Στα ζυγά έτη αγωνίζονται αθλητές στο Ευρωπαϊκό Junior πρωτάθλημα ενόργανης γυμναστικής (όμοια για το γυναικείο πρωτάθλημα), ενώ τα μονά έτη διεξάγονται τα “ατομικά πρωταθλήματα”, χωρίς τους τζούνιορ, ως ένα ενιαίο γεγονός.
Αγωνίσματα:
Οι άντρες διαγωνίζονται σε έξι(6) αγωνίσματα – όργανα της ενόργανης γυμναστικής: άλμα, ασκήσεις εδάφους, κρίκους, πλάγιος ίππος, μονόζυγο και παράλληλους ζυγούς.
Το άθλημα:
Η ενόργανη γυμναστική ανήκει στην κατηγορία των αθλημάτων κρίσης, στα οποία η επίδοση κάθε αθλητή καθορίζεται από τη βαθμολογία που του δίνει μια ειδική επιτροπή κριτών. Ένα πρόγραμμα αποτελείται από μια σειρά κινήσεων που βαθμολογούνται ανεξάρτητα, ανάλογα με το βαθμό δυσκολίας τους και την αρτιότητα -τεχνική και καλλιτεχνική- με την οποία εκτελούνται.
Η τελική βαθμολογία για το σύνολο του προγράμματος προκύπτει από το άθροισμα των βαθμών που συγκέντρωσε κάθε κίνηση ξεχωριστά. Οι ασκήσεις ή αλλιώς τα αγωνίσματα που συνθέτουν το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής παίρνουν το όνομά τους από το όργανο στο οποίο εκτελεί κάθε φορά το πρόγραμμά του ένας αθλητής ή μία αθλήτρια.
Ιστορία – Πρωταγωνιστές:
Η γυμναστική είναι ένα από τα ελάχιστα αθλήματα που περιλαμβάνονται συνεχώς στο πρόγραμμα των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, από την πρώτη Ολυμπιάδα του 1896 στην Αθήνα έως σήμερα. Αρχικά, στο αγώνισμα συμμετείχαν μόνο άντρες. Η αγωνιστική ενόργανη γυμναστική των γυναικών άρχισε να αναπτύσσεται μόλις στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και το 1928 περιλήφθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Άμστερνταμ, μόνο όμως ως ομαδικό αγώνισμα.
Το άθλημα πάντως απογειώθηκε το 1976, με αφορμή την εμφάνισή της Ρουμάνας Νάντια Κομανέτσι.
Στην Ολυμπιάδα της Μόσχας που ακολούθησε, ο Σοβιετικός Αλεξάντρ Ντιτγιάτιμ πήρε τη σκυτάλη από την Κομανέτσι, επιτυγχάνοντας αρκετά δεκάρια και κερδίζοντας οκτώ συνολικά μετάλλια (τρία χρυσά), εκ των οποίων τα έξι σε μία ημέρα.
Ο μόνος γυμναστής που συναγωνίζεται το ρεκόρ του, είναι ο Βιτάλι Σέρμπο από τη Λευκορωσία, ο οποίος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη κέρδισε έξι χρυσά μετάλλια (ομαδικό, σύνθετο ατομικό, πλάγιο ίππο, κρίκους, άλμα και δίζυγο).
Η ελληνική ενόργανη γυμναστική είχε κατακτήσει έξι μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, αλλά από τότε και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1960 βρισκόταν σε μαρασμό. Η επανεμφάνισή της στο προσκήνιο των Ολυμπιακών Αγώνων έγινε το 1988 στη Σεούλ με τη Φωφώ Βαρβαριώτου.
Ο Ιωάννης Μελισσανίδης, ο Δημοσθένης Ταμπάκος, ο Βλάσης Μάρας, ο Βασίλης Τσολακίδης, ο Λευτέρης Κοσμίδης, η Στεφανί Μπιμπίσκου και ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι Έλληνες αθλητές που συγκαταλέγονται στους κορυφαίους σε όλο τον κόσμο.