Πόνος και Δόξα

Ο ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ επανενώνεται με τον καταξιωμένο ισπανό ηθοποιό Αντόνιο Μπαντέρας μετά τα «Δέσε με» και «Γυναίκες στα Πρόθυρα Νευρικής Κρίσης» για ένα δράμα το οποίο διηγείται την ζωή ενός σκηνοθέτη στην δύση της επιτυχημένης καριέρας του.

Η ταινία αγγίζει βιογραφικές χορδές συνδεδεμένες με την ζωή και το έργο του ίδιου του Πέδρο Αλμοδόβαρ.

Έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ των Κανών διαγωνιζόμενη για τον Χρυσό Φοίνικα όπου ο Μπαντέρας έλαβε βραβείο ερμηνείας και ο Χούλιο Ιγκλέσιας βραβεύτηκε για τις μουσικές συνθέσεις του οι οποίες συνοδεύουν την ταινία.

O Σαλβαντόρ Μάλιο (Αντόνιο Μπαντέρας) είναι ένας μεσήλικας σκηνοθέτης που έχει αφήσει στην άκρη την δουλειά του καθώς ταλαιπωρείται από χρόνιους πόνους και διάφορα σωματικά και ψυχικά προβλήματα.

Οι πόνοι αυτοί είναι το κυρίως κομμάτι της καθημερινότητάς του κάτι που τον εμποδίζει να συγκεντρωθεί στην δημιουργική παραγωγή έργου.

Ταυτόχρονα, ένα ινστιτούτο της πατρίδας του σχεδιάζει μία επανέκδοση παλαιότερης επιτυχημένης ταινίας του και ο Σαλβαντόρ λαμβάνει πρόσκληση για την επίσημη πρεμιέρα.

Το γεγονός αυτό θα πυροδοτήσει μνήμες καθώς συναντιέται με τον πρωταγωνιστή της ταινίας Αλμπέρτο (Ασιερ Ετσεαντια) και ο ίδιος καταδύεται σε θύμησες από τα ταπεινά παιδικά του χρόνια τα οποία έχει σηματοδοτήσει η μεγαλοπρεπής παρουσία της μητέρας του Γιασίντα (Πενέλοπε Κρουζ).

Ο Αλμοδόβαρ προσθέτει στον πλούσιο κατάλογο δημιουργημάτων του το βιογραφικό δράμα «Πόνος και Δόξα» για να μιλήσει για την δημιουργία ως ανθρώπινη διαδικασία και τα υλικά τα οποία φτιάχνουν έναν καλλιτέχνη προσεγγίζοντας τον χαρακτήρα του με μια ματιά απαλλαγμένη από οποιαδήποτε κριτική διάθεση.

Σύμμαχός του στο εγχείρημα αυτό ο Αντόνιο Μπαντέρας ο οποίος για την ερμηνεία του αυτή έλαβε υποψηφιότητα για Όσκαρ.