O Φρανσίσκο Βαρόνε αποφασίζει να κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με μία δραματική ταινία δρόμου που φέρει μέσα στον τίτλο της, την πρωτεύουσα της Βολιβίας: «Ο δρόμος για το Λα Παζ». Δεδομένου ότι «λα παζ» είναι η ειρήνη στα ισπανικά, μπορεί κανείς να ερμηνεύσει τον τίτλο της ταινίας ως αλληγορία για την πορεία του ήρωα προς την εσωτερική του ειρήνη και ολοκλήρωση.
Στη ενότητα ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ θα βρείτε πληροφορίες σχετικά με τις προβολές της ταινίας Ο Δρόμος για το Λα Παζ (Camino a La Paz) στην τηλεόραση και τους κινηματογράφους σε όλη την Ελλάδα. Περιλαμβάνει ημέρες και ώρες προβολών, το τηλεοπτικό κανάλι ή τους κινηματογράφους καθώς και τις ειδικές εκδηλώσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη ταινία.
Στο τέλος της σελίδας θα βρείτε περισσότερες ταινίες που παίζουν τώρα στην τηλεόραση και τους κινηματογράφους.
Η ιστορία ακολουθεί έναν 35χρονο άνεργο σύζυγο, τον Σεμπαστιάν, στο σύγχρονο Μπουένος Άιρες. Ατίθασος και ανώριμος, με συμπεριφορά μικρού παιδιού, απογοητεύει διαρκώς τη σύζυγό του, ώσπου αποφασίζει να βρει δουλειά, σκαρώνοντας τεχνηέντως μία ύποπτη μπίζνα.
Εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι το τηλεφωνικό τους νούμερο συγχέεται συχνά με μία εταιρία μίσθωσης οδηγών, ο Σεμπαστιάν παίρνει την πρωτοβουλία να προσποιηθεί ότι εργάζεται κι ο ίδιος εκεί και να εξυπηρετεί τις μεταφορές των πελατών του μέσα στην πόλη. Αυτό αυτομάτως συνεπάγεται ότι το 80ς Peugeot του – η μοναδική και συναισθηματικά πολύτιμη κληρονομιά από τον μακαρίτη πατέρα του – μετατρέπεται σε ταξί.
Η ζωή του θα αλλάξει ριζικά, όταν ένας ηλικιωμένος, εξαιρετικά θρήσκος Μουσουλμάνος του ζητήσει να τον μεταφέρει για ένα ιερό προσκύνημα στην πρωτεύουσα της Βολιβίας, Λα Παζ.
Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού, ο Σεμπαστιάν οδηγείται αργά και σταδιακά στην εσωτερική του ενηλικίωση, αναγνωρίζοντας καλύτερα τον εαυτό του και ανακαλύπτοντας άγνωστες πτυχές του εαυτού του.
Τα χιλιόμετρα που διανύει μέχρι τη Λα Παζ δεν είναι τίποτα μπροστά στην τεράστια απόσταση που καλύπτει μέσα του, μέχρι να φτάσει στην ουσιαστική του ωρίμανση και αποφασίσει να αλλάξει ζωή.
