Το μιούζικαλ για παιδιά “Σιωπή, ο Βασιλιάς Ακούει” των Νίκου Κυπουργού και Θωμά Μοσχόπουλου επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ από το Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2022 στο ΚΠΙΣΝ, με πρωινές και απογευματινές παραστάσεις.
Εμπνευσμένο από το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν ‘Aντερσεν Τα καινούρια ρούχα του βασιλιά, το έργο παρουσιάζεται στην ευρηματική σκηνοθεσία του Θοδωρή Αμπαζή, γνωστού για μια σειρά από σκηνοθετικές προτάσεις που συγχωνεύουν αξεδιάλυτα το μουσικό με το θεατρικό στοιχείο, και στελεχώνεται με μια εξαιρετική διανομή λαμπερών λυρικών ερμηνευτών με τη συμμετοχή πενταμελούς μουσικού συνόλου.
Η θεματολογία, οι διασκεδαστικές ερμηνείες και η εξαιρετικά άμεση μουσική γραφή κάνουν τις βασικές έννοιες της μουσικής να μεταδίδονται απευθείας ακόμη και στο αμύητο κοινό, σαν παιχνίδι.
Ακροβατώντας δεξιοτεχνικά ανάμεσα στη λυρική παράδοση και τον παιγνιώδη μεταμοντερνισμό, το Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει αφηγείται την ιστορία ενός φιλόμουσου όσο και ανυπόφορου βασιλιά που δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, όποιο μουσικό κομμάτι κι αν του παρουσιάζει ο μουσικός της αυλής του.
Τον μουσικό από την απελπισία του έρχεται να ανασύρει η Μούσα, που βρίσκει, με τη σειρά της, μια ευκαιρία να «ξαναμπεί στη δουλειά» από την οποία είχε αποκοπεί μετά τις ένδοξες εποχές του Σούμπερτ, του Μότσαρτ και του Μπαχ. Η Μούσα επιστρατεύει τις επτά νότες ως συμμάχους και εμπνέει στον μουσικό ένα υπέροχο κομμάτι – που, όμως, ούτε κι αυτό αφήνει ικανοποιημένο τον βασιλιά. Είναι καιρός, λοιπόν, τη λύση να δώσει (όπως πάντα!) η φαντασία…
Μια φορά κι έναν καιρό…
Ο βασιλιάς της μουσικής δεν είναι ποτέ ευχαριστημένος, όποιο μουσικό κομμάτι κι αν του παρουσιάζει ο μουσικός της αυλής του. Τον μουσικό από την απελπισία του έρχεται να βγάλει η Μούσα, που βρίσκει με τη σειρά της μια ευκαιρία να «ξαναμπεί στη δουλειά» από την οποία είχε αποκοπεί μετά τις ένδοξες εποχές του Σούμπερτ, του Μότσαρτ και του Μπαχ.
Η μούσα επιστρατεύει τις επτά νότες ως συμμάχους και εμπνέει στον μουσικό ένα υπέροχο έργο. Ούτε κι αυτό, όμως, αφήνει ικανοποιημένο τον βασιλιά! Είναι καιρός, λοιπόν, τη λύση να δώσει (όπως πάντα!) η φαντασία…
Η Μούσα σκέφτεται κάτι καινούριο: Εμφανίζεται στον βασιλιά μεταμφιεσμένη σε διάσημο μουσικό από το εξωτερικό, του οποίου τη μουσική, τάχα, μπορούν να την ακούσουν μόνο όσοι έχουν πραγματικό γούστο και μουσικές γνώσεις.
Και, φυσικά, ούτε ο βασιλιάς ούτε η αυλή του τολμούν να παραδεχθούν ότι το «αριστούργημα» που τους παρουσιάζει η Μούσα δεν είναι στην πραγματικότητα παρά…
Τη μουσική του έργου υπογράφει ο διακεκριμένος συνθέτης Νίκος Κυπουργός. «Το 1993 το νεοσύστατο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παραγγέλνει στον Γιώργο Κουρουπό και σ’ εμένα να γράψουμε από ένα μικρό μιούζικαλ. Η ιδέα είναι του Θόδωρου Αντωνίου. Θα τα διευθύνει ο ίδιος με την ορχήστρα ALEA III της Βοστόνης.
Καθώς όμως ο Αντωνίου είναι στην Αμερική και κανείς από το Μέγαρο δεν με ενημερώνει, μαθαίνω ότι πρόκειται να γράψω το έργο από τις εφημερίδες. Πρώτη αντίδραση: ‘Aγχος, πώς θα προλάβω; Μπορώ να το αποφύγω λέγοντας: «Δεν προλαβαίνω, ας με ειδοποιούσατε εγκαίρως, πώς θεωρήσατε αυτονόητο ότι θα δεχθώ;».
(Έτσι αντέδρασαν δύο από τους τέσσερις παραγγελιοδόχους.) Δεύτερη αντίδραση: Να μια ιδανική ευκαιρία να στρωθώ στη δουλειά, για ένα είδος μάλιστα με το οποίο ονειρευόμουν πάντα να ασχοληθώ!
Τρίτη αντίδραση: Μήπως μπορώ να συνδυάσω τα δύο πρώτα με μια σάτιρα της λεγόμενης «σοβαρής» μουσικής, της σοβαροφάνειας της σύγχρονης μουσικής, του ίδιου του Μεγάρου εντέλει, με αναφορές στα θέματα της παραγγελίας και της έμπνευσης, και με μπόλικο αυτοσαρκαστικό χρώμα; Τέταρτη αντίδραση: Επιστρέφω στη δεύτερη αντίδραση. Παίρνω χαρτί και μολύβι (δεν έχω ακόμα υπολογιστή).
Το κοινό και ο τύπος υποδέχτηκαν τα δύο νέα έργα, την Κοκκινοσκουφίτσα του Κουρουπού και το δικό μου, με πολύ θερμά λόγια. Οι δε ιθύνοντες αντέδρασαν με ενθουσιασμό και υποσχέσεις για επανάληψη της επιτυχημένης βραδιάς, που «ελάχιστοι πρόλαβαν να δουν». Τα έργα δεν ξαναπαίχτηκαν, όμως. Ευτυχώς, ο Αντωνίου τα ηχογράφησε στο στούντιο με την ορχήστρα του και εκδόθηκαν λίγο αργότερα σε δίσκο, ο οποίος όμως πέρασε σχεδόν απαρατήρητος.
Η αναβίωση του Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει οφείλεται στον Χαράλαμπο Γωγιό, που άκουσε τον δίσκο μετά από 25 χρόνια, το μετέγραψε για πέντε όργανα και το παρουσίασε στο BIOS με την ομάδα «Οι όπερες των ζητιάνων». Θέλω να επισημάνω ότι το Σιωπή, ο βασιλιάς ακούει δεν είναι ένα έργο που γράφτηκε για παιδιά. Μόνο αφού ολοκληρώθηκε κάποιοι είδαν σε αυτό ότι έχει επιπλέον έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα, που το κάνει κατάλληλο και για παιδιά.
Φάνηκε, λοιπόν, με έναν τρόπο, αυτό που πάντοτε πίστευα: ότι, δηλαδή, ανάμεσα στα έργα για μεγάλους και στα έργα για παιδιά, τα όρια δεν είναι πάντοτε σαφή και ευδιάκριτα», σημειώνει ο Νίκος Κυπουργός.
O Θοδωρής Αμπαζής, σημαντικός δημιουργός που συνδυάζει στις δουλειές του το σύγχρονο θεατρικό με το μουσικό ιδίωμα σε αξεδιάλυτη ενότητα, επιστρέφει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ μετά τη μεγάλη επιτυχία της παιδικής παράστασης Ο πρίγκιπας Ιβάν και το πουλί της φωτιάς (Οκτώβριος 2017 – Ιανουάριος 2018), υπογράφοντας μια συναρπαστική παραγωγή με άφθονο χιούμορ, ελκυστικές μελωδίες και εντυπωσιακά σκηνικά και κοστούμια.
Λιμπρέτο:
Θωμάς Μοσχόπουλος (σε συνεργασία με τον συνθέτη)
Μεταγραφή για μικρό σύνολο:
Χαράλαμπος Γωγιός
Σκηνοθεσία:
Θοδωρής Αμπαζής
Σκηνικό, κοστούμια:
Κέννυ ΜακΛέλλαν
Σχεδιασμός φωτισμών:
Νίκος Σωτηρόπουλος
Συνεργάτιδα σκηνοθέτρια:
Ελεάνα Τσίχλη
Ερμηνεύουν: Βάσια Ζαχαροπούλου, Δημήτρης Ναλμπάντης, Παύλος Πανταζόπουλος
Μουσικοί: Ηλίας Σκορδίλης (κλαρινέτο), Ιωάννα Γανίτη (τρομπέτα), Ιάκωβος Παυλόπουλος (κρουστά), Θόδωρος Κοτεπάνος (πιάνο), Σοφία Ευκλείδου (βιολοντσέλο)